Wat een prachtig noorderlicht gisteravond. Daar kwamen we voor. Het gekke is dat je het groene licht pas ziet als je door de camera kijkt. Met het blote oog zie je een beetje een gekke grijze wolk, maar kijkend door de camera zie je het prachtige groen van het noorderlicht. Heel bijzonder. Dus, inderdaad zoals Bas zei, missie geslaagd. Hopelijk gaan we vanavond op herhaling. De dag begon weer vroeg en even na 7 uur zaten we aan het ontbijt. Zo vroeg lukt het nog een plekje aan het raam te bemachtigen en zie je het prachtige landschap aan je voorbij trekken. Na het ontbijt naar buiten voor de prachtige luchten van de opkomende zon. Vanochtend kleurde de lucht van warm geel in het oosten naar roze en paars in het westen. Je merkt wel dat het nu kouder wordt; vandaag heeft Hilde voor het eerst de lange onderbroek met skibroek aangetrokken. De tocht door de Lofoten heeft voornamelijk in de nacht plaats gevonden. Op de terugreis stappen we uit in Harstad en na een rondrit door de Vesterålen stappen we weer op in Sortland, dus dit verslag komt nog. Rond 11 uur doen we Finnsnes aan. We varen door besneeuwde ijsschotsen en langs een kant van het fjord hangt een lage bewolking. Eenmaal aangemeerd, komt de wolk ook over de kade waar de boot aanlegt. Bij het aanleggen wordt er eerst een lijn met een balletje gegooid richting de man aan de wal. Aan die lijn zit een ander, iets zwaarder touw vast, die vervolgens weer aan de echte landvast zit en die is best zwaar, zeker als die uit het water getrokken moet worden. Maar het is een geoliede machine. Het duurt meestal niet langer dan 10 minuten en dan ligt dit schip strak langs de kade, gaat de laadruimte open en de passagierstrap uitgeklapt. Meestal zijn we binnen 30 minuten weer onderweg. Bij vertrek uit Finnsnes is een deel van het fjord alweer bedekt met een dun laagje ijs. Aan dek hoor je het scheuren van het ijs als de boot er door heen vaart. We voelen ons echt op expeditie. Zeker omdat we ook een donkere mist in varen die achter de brug hangt. Vlak voordat we Tromsø aandoen, gaan we door een maalstroom bij het eilandje Ryøya (rystraumen). Eerst denk je, is dit nou zo bijzonder, maar op een gegeven moment zie je toch allemaal grote draaikolken waar je doorheen moet. Een eitje voor dit schip; het is niet de Bermuda driehoek. Aangekomen in Tromsø staat er een stadswandeling en een bezoek aan het Polar Museum op het programma. Het is kwart voor 3 als we met onze gids deze stad intrekken die ‘het Parijs van het Noorden’ wordt genoemd. We zijn benieuwd. Ook hier is de binnenstad door brand verwoest en wel in 1969. Ook hier stonden voornamelijk houten huizen en winkels. Inwoners mochten aangeven welke gebouw als eerste werd herbouwd. Dat werd Pepe’s Pizza! Een kwestie van de juiste prioriteit stellen. De vergelijking met Parijs snappen wij niet helemaal, maar misschien komt dat omdat het al donker werd. Het Polar museum vertelt het verhaal hoe de Noren leefden van de jacht op eland, walvis, zeehond en ijsbeer. En hoe Arne Amundsen op expeditie ging naar de Noordpool. Er wordt gelukkig niet meer gejaagd en heeft Noorwegen een andere bron van inkomsten gevonden in o.a de olie- en gaswinning. Mede door de gaswinning zijn de meeste wegen en sommige wandelpaden in de steden verwarmd wanneer de winter aanbreekt.
Einde Bericht